آیا سرقت ادبی جرم است؟ سرقت ادبی انواع مختلفی دارد و مجازات های مختلفی برای سرقت ادبی وجود دارد.

سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که نگران سرقت ادبی بوده است. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. در اینجا نقض جدی تحصیلی وجود دارد، زیرا اصول یادگیری علمی را نقض می کند. ما در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی شامل انواع، پیامدها و اقدامات پیشگیرانه می پردازیم.
انواع سرقت علمی
یک مقاله علمی را می توان به روش های مختلفی سرقت علمی کرد. تحقیقات علمی به روش های زیر مستعد سرقت ادبی هستند:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که در آن شخص کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می‌کند، بدون اینکه اعتبار لازم را به او بدهد. می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و عواقب قانونی برای محقق شود.
راه های مختلفی وجود دارد که سرقت مستقیم ممکن است رخ دهد، از جمله کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از یک همکار، یا کپی کردن متن از یک دست نوشته منتشر نشده. یک محقق همچنین می تواند با استفاده غیرمجاز از تصاویر یا ارقام مرتکب سرقت علمی مستقیم شود. پژوهشگران باید اطمینان حاصل کنند که به درستی تمام منابع را اعتبار می دهند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر کرده اید بدون ذکر یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، به آن سرقت ادبی از خود گفته می شود. علیرغم اینکه شبیه سرقت ادبی به نظر نمی رسد، همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و ممکن است منجر به رد نسخه خطی شما شود.
یک دست‌نوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. خط قبلی در آن استفاده شده است. سرقت ادبی محقق همچنین می تواند زمانی رخ دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
برای محققان، استناد به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز یک مرحله ضروری است. یک محقق همچنین باید اطمینان حاصل کند که ایده ها و تحقیقاتی که در انتشارات جدید خود ارائه می کنند، اصلی هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی کلمات و ساختار جمله دیگری را می گیرد و کمی آنها را تغییر می دهد. با این حال، از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی اعتبار مناسبی ندارند، همچنان سرقت ادبی است.
ممکن است با استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگوی کار خود، تغییر چند کلمه یا جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف، مرتکب سرقت ادبی ترجمه شوید.
پژوهشگران باید از کلمات خود استفاده کنند و در ارائه نظرات و کارهای دیگران از همه منابع به درستی استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه آنها معنای اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
با استفاده از منابع متعدد و عدم ارجاع صحیح به آنها، سرقت علمی موزاییکی ایجاد می شود. ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد، بنابراین ممکن است به نظر اثر جدیدی باشد.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر منبع، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون ارجاع.
انتساب مناسب همه منابع و استفاده از کلمات خودشان برای محققین حیاتی است. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
پیامدهای سرقت ادبی در نشریات علمی
هنگامی که دانشمندان در مقالات خود سرقت ادبی می کنند، ممکن است عواقب شدیدی را متحمل شوند. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، عواقب زیر ممکن است به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
در صورتی که سرقت ادبی شناسایی شود، به احتمال زیاد رد صریح نسخه خطی وجود دارد. محققان در نتیجه این عمل نادرست ممکن است آسیب های شغلی قابل توجهی را متحمل شوند که به اعتبار و اعتبار آنها لطمه می زند. دانشمندانی که نسخه های خطی آنها رد شده است نیز ممکن است بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه کارشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت محقق می تواند با سرقت ادبی به شدت آسیب ببیند. همکاری های پژوهشی می تواند دشوار باشد و اگر اعتماد و احترام از بین برود، محقق ممکن است در به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده با مشکل مواجه شود. آسیب به شهرت همچنین می تواند چشم انداز شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
محققان دریافتند که در صورت سرقت ادبی، در صورت نقض قوانین کپی رایت، ممکن است با جریمه نقدی و حتی حبس روبرو شوند. مطابق با قانون کپی رایت، سرقت ادبی به منزله نقض حقوق نویسنده اصلی است. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندان نیز در صورت ابطال مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت علمی، مشمول ابطال می شوند. در این صورت، آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت تحت تأثیر قرار گیرد. ابطال مدرک می تواند فرصت های شغلی آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران

یک مشکل جهانی سرقت ادبی وجود دارد و ایران نیز از آن مصون نیست. در سال‌های اخیر ایران به انحرافات علمی و سرقت ادبی به روش‌های مختلفی پرداخته است. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) اقدامات متعددی را انجام داده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
جرایم تحصیلی مانند سرقت ادبی در ایران جزو جرایم دانشگاهی طبقه بندی می شوند و پژوهشگران در صورت مجرم شناخته شدن مشمول مجازات های شدید می شوند. برای تعیین شدت مجازات، باید میزان سرقت ادبی ارزیابی شود. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود که می تواند بر شغل و فرصت های آینده آنها تأثیر منفی بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تحقیق در مورد سرقت ادبی ممکن است منجر به تعلیق فعالیت های پژوهشی محقق شود. ممکن است دسترسی آنها به منابع و بودجه را محدود کند و توانایی آنها را برای ادامه کار محدود کند.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. یعنی برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
ممکن است مجازات‌های بیشتری برای محققانی که به سرقت ادبی متهم شده‌اند اعمال شود، از جمله جریمه. اگر سرقت ادبی ثابت شود، ممکن است جریمه شود.
پیامدهای قانونی
محققان را می توان به دلیل سرقت ادبی جریمه و زندانی کرد، که خلاف قوانین کپی رایت است.سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.
تحقیقات دانشگاهی در ایران نیز با اقدامات متعددی از سرقت ادبی مصون مانده است. MSRT یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) ایجاد کرده است که بر اخلاق تحقیق نظارت دارد و یکپارچگی در تحقیق را تضمین می کند. به عنوان بخشی از تعهد NREC به یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی تدوین شد و پژوهشگران با پشتیبانی و آموزش ارائه شدند.
برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صادقانه، مؤسسات دانشگاهی در ایران کمیته‌های اخلاقی نیز دارند. این کمیته‌ها علاوه بر ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان، اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از استانداردهای اخلاقی پیروی می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
این ابزار کار دانشجویی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. تجزیه و تحلیل شباهت یافت شده بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند. برای اطمینان از اینکه مقالات دانشگاهی عاری از سرقت ادبی هستند، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. در نتیجه این ابزار، گزارش سرقت ادبی تولید می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده شناسایی می شود. محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly املا و گرامر و همچنین تشخیص سرقت ادبی را فراهم می کند. ابزار مقایسه هرگونه شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات دانشگاهی، دانشجویان و محققان از Grammarly برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
در Copyscape، شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی و برجسته می شود. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی نیز تولید می کند. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که یک نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های بین دست‌نویس و آثار منتشر شده خود را بررسی کنید. یکی از ابزارهای پرکاربرد تشخیص سرقت ادبی iThenticate است که توسط بسیاری از ناشران و محققان استفاده می شود.
DupliChecker
ابزار DupliChecker با مقایسه آنها با پایگاه داده گسترده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. استفاده از DupliChecker برای محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی بسیار رایج است.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
ابزار مهمی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود، بازرسی دستی است. مقایسه نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع به بازبینان کمک می کند تا سرقت ادبی را شناسایی کنند. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. در چنین ابزارهای نرم افزاری، نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. یک گزارش سرقت ادبی توسط نرم افزار تولید می شود که میزان شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده را مشخص می کند.
از جمله نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، Turnitin، iThenticate و Copyscape هستند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع ابزار دیگری است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. به این ترتیب همه منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی کم نمی شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. در صورت وجود مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است انجام دهند.
پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی

مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در تحقیقات علمی، روش های زیر موثرترین روش ها برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
علم برای جلوگیری از سرقت ادبی بر استناد صحیح تکیه می کند. برای دادن اعتبار به یک نویسنده اصلی، باید از آثار او استفاده کنید. این مقاله شامل فهرست منابع در پایان و همچنین نقل قول های درون متنی است. نویسندگان باید در متن ذکر شده و شماره صفحه درج شود. فهرست منابع را بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی سازماندهی کنید تا همه منابع مورد استفاده در مقاله را شامل شود.
بورسیه از تعدادی از سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
در یک نسخه خطی، بررسی‌کننده سرقت ادبی می‌تواند مواردی از سرقت ادبی را شناسایی کند. استفاده از چندین ابزار آنلاین تشخیص سرقت ادبی می تواند به محققان در اطمینان از اصل بودن کارشان کمک کند. یک ابزار خودکار یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت ها را شناسایی کند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که عبارت است از استفاده از کلمات یا ساختار جملات شخص دیگری اما تغییر جزئی آنها.
مهم است که محققان هنگام ترجمه از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. دانستن قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. رعایت قوانین و مقررات کپی رایت برای محققان بسیار مهم است تا از هرگونه نقض سهوی اجتناب کنند. گاهاً پژوهشگران مجبورند برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاصی مجوز بگیرند.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. تفسیر کار یا ایده های دیگران در ارائه آنها تمرین خوبی است. نقل قول های مستقیم باید در نقل قول با انتساب مناسب به نویسنده اصلی ذکر شوند. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیق منابع را برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ کنند. در طول فرآیند تحقیق، محققان باید تمام منابع خود و همچنین تمام اطلاعات مربوطه از جمله نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را پیگیری کنند. منابع باید از این اطلاعات در یادداشت های پایانی مقاله جمع آوری شود. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع، محققین باید سوابق دقیقی داشته باشند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله، کار خود را بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اطمینان از عدم وجود هرگونه اشتباه تایپی و دستوری مهم است. فرآیند بررسی می تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را شناسایی کرده و قبل از ارسال دستنوشته آن را تصحیح کنند.
Result

در نتیجه سرقت ادبی به عنوان یک جرم جدی در بین دانشمندان تلقی می شود و می تواند عواقب قابل توجهی مانند رد نسخه های خطی و آسیب به شهرت داشته باشد. شناسایی انواع سرقت ادبی و درک پیامدهای سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققین ضروری است.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.

علاوه بر این، داوران مجلات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت علمی در ارسال مقاله، نقشی حیاتی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. یک نسخه خطی با استفاده از چندین ابزار، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی منابع، برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از یکپارچگی علمی، بررسی می شود.
محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و اطمینان حاصل کنند که کار آنها اصیل است و به طور کلی با بالاترین استانداردهای آکادمیک درستکاری مطابقت دارد. برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.

ادامه مطلب
بیشتر بدانید
ادامه مطلب

دیدگاهتان را بنویسید